بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) یک اختلال خوردن است که با گرسنگی کشیدن شدید به دلیل تصویر مخدوش از بدن مشخص می شود. افراد مبتلا به بی.اشتهایی فکر می کنند که چاق هستند، صرف نظر از اینکه چه وزنی دارند، و در مورد نظارت بر وزن و غذایی که.مصرف می کنند دچار وسواس هستند. آن‌ها ممکن است به طور مرتب از خوردن امتناع کنند یا فقط مقادیر حداقلی غذا بخورند.
علی‌رغم خطرات سلامتی مرتبط با کمبود شدید وزن، افراد مبتلا به بی اشتهایی.نمی توانند این قضیه را به عنوان یک مشکل ببینند. با این حال، کسانی که به این عارضه مبتلا هستند، با خطرات جسمانی جدی رو به رو می‌شوند.
آنورکسیا با کمال گرایی، افسردگی و خودکشی ارتباط تنگاتنگی دارد. اگرچه زنان جوان بیشترین.موارد ابتلا را تشکیل می‌دهند، آنورکسیا می تواند هر کسی را در هر زمانی تحت تاثیر قرار دهد. درمان می تواند به افرادی که از اختلالات خوردن رنج می برند کمک کند تا بهبودی پایداری داشته باشند.
چه کسانی احتمال دارد به بی اشتهایی مبتلا شوند؟
زنان سه برابر بیشتر از مردان در طول زندگی خود بی اشتهایی را تجربه می کنند. تحقیقات نشان می دهد که زنان مسن نیز با اختلالات خوردن مواجه هستند و زنان اقلیت قومی و زنان سفیدپوست به میزان مساوی از اختلالات خوردن رنج می برند. درک اینکه چه کسی دچار اختلالات خوردن می شود، می تواند به افراد مبتلا کمک کند تا پیش بیایند و برای درمان به متخصصان مراجعه کنند.
چه مشکلات سلامتی با بی اشتهایی مرتبط است؟
بی اشتهایی و تمام اختلالات خوردن هم بر سلامت روانی و هم بر سلامت جسمی تأثیر می گذارد. آنورکسیا می تواند منجر به بیماری های قلبی عروقی، پوکی استخوان و مشکلات گوارشی از جمله درد معده، یبوست و استفراغ شود. بی اشتهایی می تواند منجر به تغییرات هورمونی شود که قاعدگی را متوقف می کند، همچنین باعث رشد موهای ظریف در بدن، پوست خشک، موهای شکننده و غیره می شود.
آیا آنورکسیا می تواند کشنده باشد؟
اختلالات خوردن میزان مرگ و میر بالایی در بین بیماری‌های روانی دارند. تحقیقات نشان می دهد که حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا به بی اشتهایی از دنیا می روند.
چه چیزی باعث آنورکسیا می شود؟
.بی اشتهایی به دلیل ژنتیک، ویژگی های شخصیتی و عوامل محیطی ظاهر می شود. اگر یکی از اعضای خانواده این اختلال را داشته باشد، احتمال بیشتری دارد که فرد به آن مبتلا شود، که زمینه های ژنتیکی این اختلال را نشان می دهد. به علاوه، تأثیرات محیطی مانند استرس و ایده آل های زیبایی نیز در این بیماری نقش دارند. ویژگی های مرتبط با بی اشتهایی شامل کمال گرایی، وسواس فکری و اضطراب است.
آیا می توان از آنورکسیا پیشگیری کرد؟
نمی توان به طور قطعی از بی اشتهایی پیشگیری کرد، اما توجه به علائم هشدار دهنده اولیه می تواند کمک کننده باشد. اگر فردی با عزت نفس یا تصویر بدنی خود دست و پنجه نرم می کند، یا رژیم غذایی سختی را شروع کرده است، ممکن است در آستانه ابتلا به اختلال خوردن باشد. بحث در مورد احساسات، حمایت و ارائه گزینه های درمانی ممکن است از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
چه رابطه ای بین عزت نفس و اختلالات خوردن وجود دارد؟
اختلالات خوردن اغلب با نگرانی‌های عزت نفس و کنترل بیشتر مرتبط است تا با غذا. نارضایتی از بدن و عزت نفس پایین می‌تواند به میل کنترل شدید مصرف غذا کمک کند، همانطور که آسیب‌ها و رویدادهای استرس‌زای زندگی که طاقت‌فرسا و غیرقابل کنترل به نظر می‌رسند، می‌توانند تاثیر گذار باشند.
آیا افراد مبتلا به بی اشتهایی گرسنگی را متفاوت تجربه می کنند؟
تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به بی‌اشتهایی ممکن است حساسیت خود را نسبت به نشانه‌های درونی که گرسنگی را منتقل می‌کنند کاهش داده باشند، پدیده‌ای که به طور گسترده‌تر به عنوان آگاهی بینابینی شناخته می‌شود. آن‌ها همچنین توانایی قوی تری در به تاخیر انداختن پاداش ها نسبت به کسانی که اختلال خوردن ندارند، نشان می دهند. این ترکیب ممکن است منجر به تجربه متفاوتی از گرسنگی شود – با این حال افراد مبتلا به بی اشتهایی هنوز گرسنگی شدیدی را تجربه می کنند.
آنورکسیا چگونه درمان می شود؟
مشاوره، همراه با کمک پزشکی برای بهبود سلامتی و برطرف کردن نیازهای تغذیه ای، جنبه های مهم درمان هستند. درمان بی اشتهایی شامل سه هدف اصلی است: بازگرداندن وزن از دست رفته در رژیم غذایی شدید و پاکسازی، درمان اختلالات روانی مرتبط با تحریف تصویر بدن، و دستیابی به بهبودی طولانی مدت و توانبخشی یا بهبودی کامل.
منبع:
https://www.psychologytoday.com/intl/basics/anorexia-nervosa