یادگیری ورزشی برای مغز
مغز نیز مانند تمام نواحی بدن در نهایت شروع به زوال می کند. قدرت و استقامت شما ممکن است در دهه ۲۰ سالگی به اوج خود برسد، اما ورزش منظم می تواند شما را تا دهه ۷۰ سالگی در شرایط بدنی عالی نگه دارد. با این حال، در نهایت حتی برای افرادی که از نظر بدنی متناسب هستند، حفظ آن سطح از آمادگی جسمانی دشوار خواهد بود.
به همین ترتیب، افرادی که در ۷۰ سالگی مغز سالمی دارند، ممکن است به اندازه ۲۵ سالگی تیزبین نباشند، اما به آن زمان نزدیکتر هستند و با داشتن دانش بسیار خاص تر، ضعف‌هایشان را جبران می کنند. با این حال، در نهایت، مغز پیر می شود و توانایی شناختی کاهش می یابد – حتی برای افرادی که زوال عقل را تجربه نمی کنند.
محققان علاقه مند به پیش بینی عواملی هستند که میزان زوال افراد با افزایش سن را پیش بینی می‌کنند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد هرچه سطح کلی هوش افراد در جوانی بالاتر باشد، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا زوال پیری را تجربه کنند.
آیا زوال شناختی در افرادی که چیزهای زیادی یاد می گیرند کندتر است؟
مطالعه ای در نوامبر ۲۰۲۲ ، در Psychological Science توسط تیمی متشکل از ۱۰ نویسنده به سرپرستی فدریکا کونته نشان می دهد که بهبود توانایی شناختی در طول عمر با کاهش کمتر توانایی شناختی در پیری مرتبط است.
این تیم داده های گرفته شده از گروهی از افراد متولد سال ۱۹۳۶ در اسکاتلند را که به طور دوره ای در طول زندگی خود مورد آزمایش قرار می گرفتند، تجزیه و تحلیل کردند.
شرکت کنندگان در این مطالعه در سن ۱۱ سالگی و دوباره در ۷۰ سالگی آزمون توانایی شناختی عمومی را انجام دادند. به طور کلی، نمرات این آزمون از سن ۱۱ سالگی به ۷۰ سالگی افزایش یافت که نشان دهنده تأثیر آموزش و سایر یادگیری ها بر طول عمر است. همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، برخی از افراد بیشتر از دیگران پیشرفت کردند.
حدود ۱۰۰۰ نفر از این گروه نیز از ۷۰ سالگی تا ۸۲ سالگی یک سری تست شناختی دیگر را هر سه سال یکبار انجام دادند. این تست‌ها راهی برای ارزیابی کاهش توانایی‌های شناختی در این دوره زمانی ارائه کردند. محققان جنبه های مختلف توانایی شناختی از جمله سرعت پردازش، حافظه و توانایی دیداری-فضایی را مورد بررسی قرار دادند.
نتایج مطالعه
مطابق با تحقیقات قبلی، بالاترین سطح توانایی شناختی افراد (معمولاً آنچه در سن ۷۰ سالگی اندازه گیری می‌شد) سرعت کاهش آنها را پیش بینی می کرد. افرادی که سطح توانایی بالاتری داشتند نسبت به افرادی که سطح توانایی پایین تری داشتند، زوال شناختی کندتری نشان دادند.
نکته جالب در این مطالعه این بود که – حتی با در نظر گرفتن این تأثیر سطوح بالاتر توانایی شناختی – افرادی که توانایی آنها از سن ۱۱ تا ۷۰ سالگی بیشتر افزایش یافته بود، از ۷۰ تا ۸۲ سالگی نسبت به افرادی که توانایی آنها از ۱۱ تا ۷۰ سالگی کمتر افزایش یافته بود، کندتر دچار زوال شدند. یعنی افرادی که در سال های جوانی چیزهای زیادی یاد گرفته اند نسبت به افرادی که یاد نگرفته اند زوال کمتری نشان می‌دهند. این مطالعه اولین مطالعه ای است که رابطه بین یادگیری در سنین پایین تر و زوال شناختی در سنین بالاتر را بررسی می‌کند.
چرا ممکن است بین یادگیری و زوال شناختی رابطه وجود داشته باشد؟
یادگیری – صرف نظر از اینکه شامل آموزش رسمی باشد یا خیر – افراد را به سمت توسعه راهبردهای مختلف برای حل مشکلات سوق می دهد. این استراتژی ها هر بار که مردم از آن دانش استفاده می کنند، تمرین می‌شوند.
با افزایش سن، مغز شما کندتر و هماهنگی آن کمتر می‌شود و ممکن است در اثر حوادثی مانند سکته‌های کوچک آسیب ببیند. این آسیب انباشته می شود و تفکر موثر را سخت تر می‌کند که باعث زوال شناختی می‌شود. اما هرچه راهبردهای بیشتری برای فکر کردن مؤثر یاد گرفته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که بتوانید راه هایی برای حل مشکلات حتی پس از متحمل شدن آسیب پیدا کنید.
یعنی یادگیری چیزهای زیادی در سال‌های جوان‌تر از مغز در برابر آسیب محافظت نمی‌کند، اما این افراد را برای مدت طولانی‌تری از تأثیر آن آسیب محافظت می‌کند.
نکات کلیدی:
- یادگیری توانایی شناختی افراد را در طول عمر افزایش می دهد.
- یک مطالعه نشان داد که هر چه توانایی شناختی تا سن ۷۰ سالگی بیشتر شود، کاهش از سن ۷۰ تا ۸۲ سالگی کمتر است.
- این در گروهی از افراد از اسکاتلند که به طور دوره‌ای در طول زندگی‌شان مورد آزمایش قرار گرفتند، اندازه‌گیری شد.
منبع: