MMPI
در سال ۱۹۳۷ روانشناسان شروع به توسعه ابزاری به اسم MMPI برای استفاده در بخش روانپزشکی در بیمارستان دانشگاه مینه سوتا کردند که آن را.«به عنوان یک کمک عینی در کار معمول روانپزشکی بیماران بزرگسال و روشی برای تعیین وخامت شرایط توصیف کردند» (دالستروم، ۱۹۷۲،ص۴). آزمون جدید، تغییر روندی نسبت به سیاهه‌های شخصیتی خود-گزارشی موجود بود که بیش از حد شفاف بوده و در نتیجه منجر به آسیب پذیری در برابر دستکاری آزمون‌کنندگان می‌شد.
بعلاوه این سیاهه‌ها به قدری محدود بودند که نتوانند به عنوان معیارهای جامع آسیب‌شناسی روانی عمل کنند. در سال ۱۹۴۲، کتابچه راهنمای پرسشنامه شخصیت چندوجهی مینه‌سوتا، که یک آزمون بالینی گسترده شخصیت است، توسط انتشارات دانشگاه مینه سوتا منتشر شد (هاتاوی و مک کینلی،۱۹۴۲). علاوه بر استفاده گسترده در کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها، این سنجش برای بیماران در بخش‌های پزشکی عمومی، زندانیان در مراکز اصلاحی، پرسنل نظامی و برای کاندیداهای موقعیت‌هایی با استرس بالا و مسئولین امنیت عمومی انجام می‌شد. به علاوه، این آزمون به زبان های خارجی ترجمه می گردید – تا سال ۱۹۷۶ بیش از ۵۰ ترجمه در دسترس بود. علیرغم استفاده گسترده از این آزمون، در دهه ۱۹۷۰، درخواست هایی برای تجدید نظر در آن وجود داشت.
MMPI-2
هنجارهای اولیه که بصورت محلی توسعه یافته بودند، نماینده جمعیت ایالات متحده در نظر گرفته نمی‌شد و تعدادی از موارد به دلیل محتوای جنسی یا مذهبی، منسوخ یا توهین آمیز تلقی شدند. علاوه بر این، کارشناسان برجسته ارزیابی شخصیت، از ناهمگونی مقیاس‌های بالینی و همبستگی بسیار بالا بین آن‌ها انتقاد کردند. همان طور که در مقاله قبل هم اشاره نمودیم، جیمز ان. بوچر.دبلیو، گرانت دالستروم، جان آر. گراهام، و آکه تلهگن کمیته مسئول استانداردسازی را تشکیل دادند و بورلی کامر به عنوان هماهنگ کننده برای انتشارات دانشگاه مینه سوتا کار می کرد.
کمیته موافقت کرد که دو هدف را دنبال کند: بهبود تست و در عین حال تا حد ممکن همخوانی با نسخه اصلی MMPI.
بهبود تست به شکل جمع‌آوری داده‌های هنجاری جدید، تجدید نظر در محتوای موارد منسوخ و توهین‌آمیز، افزودن محتوای آیتم‌های جدید، و توسعه مقیاس‌های جدید..به منظور افزایش اعتبار پایه و مقیاس‌های بالینی MMPI صورت گرفت.تداوم با به حداقل رساندن تغییرات در مقیاس های بالینی انجام شد، بنابراین این امکان را برای کاربران سنجش فراهم کرد که به دهه‌ها تحقیق انباشته شده و تجربه بالینی MMPI تکیه کنند. نسخه استاندارد شده، MMPI-2، در سال ۱۹۸۹ منتشر شد (بوچر و همکاران، ۱۹۸۹،۲۰۰۱).
MMPI-A
ام.ام.پی.آی اصلی برای استفاده بزرگسالان تولید، و بر روی یک نمونه هنجاری از افراد ۱۶ سال و بالاتر استاندارد شد. پرکاربردترین هنجارها توسط مارکس و بریگز در سال ۱۹۶۷ معرفی شدند.
استفاده از ام.ام.پی.آی برای نوجوانان تعدادی چالش را به همراه داشت: مجموعه داده های هنجاری متعدد؛ محتوای موردی نامناسب یا نامربوط برای این جمعیت جوان؛ عدم وجود مقیاس هایی که به طور خاص برای ارزیابی رشد و آسیب شناسی روانی نوجوانان طراحی شده باشند. اولین نسخه از ام.ام.پی.آی که به طور خاص برای.نوجوانان طراحی شده بود توسط کمیته.پروژه نوجوانان متشکل از جیمز ان. بوچر، جان آر. گراهام، رابرت پی آرچر، و آکه تلهگن، به همراه کارولین ویلیامز و بورلی کامر ،به عنوان هماهنگ کننده برای انتشارات دانشگاه مینه سوتا، به انجام رسید.
پرسشنامه شخصیت چند وجهی مینه سوتا-نوجوان (MMPI-A) در سال ۱۹۹۲ منتشر شد (بوچر و همکاران، ۱۹۹۲).
MMPI
MMPI-2-RF
همانطور که اشاره شد، استانداردسازی مجدد MMPI-2، به هدف حفظ تداوم با نسخه اصلی MMPI، و دست نخورده ماندن مقیاس های بالینی انجام شد. در مقابل، هدف اصلی فرآیند بازسازی، تجدید نظر در مقیاس‌ها از طریق پرداختن به ناهمگونی و همبستگی‌های بسیار.بالا در آن‌ها بود که مدت‌ها در ادبیات پژوهشی از نظر روان‌سنجی مشکل‌ساز تشخیص داده.می‌شد. این کار با ایجاد مقیاس های بالینی بازسازی شده (RC) توسط آکه تلگن، با همکاری.یوسف اس. بن پورات (تلگن و همکاران، ۲۰۰۳) انجام شد. مقیاس‌های RC که اولین گام در توسعه MMPI-2-RF بود (تلگن و بن پورات، ۲۰۰۸/۲۰۱۱)، برای ارزیابی یک جزء متمایز اصلی در هر یک از مقیاس‌های بالینی ۱، ۲، ۳، ۴، ۶، ۷، ۸ و ۹، طراحی شدند. به استثنای مقیاس های ۵ و ۰ که معیارهای آسیب شناسی روانی نیستند.
تکمیل MMPI-2-RF با توسعه مجموعه‌هایی از مقیاس‌های مرتبه بالاتر،.مقیاس‌های مشکلات و علایق خاص، مقیاس‌های بازبینی‌شده PSY-5،.و مقیاس‌های اعتبار جدید و تجدیدنظر شده، انجام.گردید. این کار به منظور تولید معیاری جامع بود که به طور کامل از مواد غنی استخر آیتم‌ها MMPI-2-RF استفاده کند. MMPI-2-RF در سال ۲۰۰۸ منتشر شد (بن پورات و تلگن، ۲۰۰۸/۲۰۱۱؛ تلگن و بن پورات،۲۰۰۸/۲۰۱۱؛ بن پورات، ۲۰۱۲).
پایگاه کتابشناختی از دهه ۱۹۴۰، ابزارهای MMPI، ابزارهای ارزیابی ارزشمندی را برای متخصصان بهداشت روان، پزشکی قانونی، ایمنی عمومی .و پزشکی فراهم کرده اند. در مورد MMPI اصلی و به دنبال آن MMPI-A ،MMPI-2 و.اخیراً MMPI-2-RF بسیار.فعالانه تحقیق.شده.است. این تحقیقات منجر به ایجاد مجموعه‌ای بیش از ۱۵۰۰۰ نشریه گشت که انتشارات دانشگاه مینه سوتا آن را گردآوری کرده است.